pijo

pijo
adj.
propio de pijos, jóvenes presumidos.
«...brujas industriales, según las denominaban en zonas pijas.» J. Giménez-Arnau, Cómo forrarse y flipar con la gente guapa.
«...se piensa en el golf como un deporte pijo...» Raúl del Pozo, El Mundo, 15.8.99.
2. s.
pene.
«Con el pijo el diestro está valiente y obliga a la burraca a dar un suspiro.» Amelia Díe y Jos Martín, Antología popular obscena.
«...buscaba chaperos. A mí eso me da igual, que cada cual haga lo que quiera con su pijo.» Raúl del Pozo, Noche de tahúres.
«¡Arrímale el pijo a una recién nacida y verás qué bien te lo hace!» Andreu Martín, Lo que más quieras.
La palabra tiene varios refranes: con buen pijo bien se jode, cuanto más largo es el pijo, más hondo lo mete. Diccionario secreto de C. J. Cela. También ► pija.
2. s.
joven presumido y afectado en el vestir, hablar y alternar.
«...los skin pijos se compran marcas que...» El Banquillo, 28.1.98.
«Los pijos, sin embargo, parecían genéticamente dispuestos a reconocer un culo respingón...» Almudena Grandes, Modelos de mujer.
«Hace de Jack un pintor que se enamora de una niña pija...» Ragazza, n.° 101.
«La madrastra sería pija y tarada mental, pero en modo alguno perversa.» Terenci Moix, Garras de astracán.
«También están los pijos que sólo quieren hablar de coches importados.» P. Antilogus, J. L. Festjens, Anti-guía de los conductores.
«Era un pijo, un panoli...» Juan Madrid, Crónicas del Madrid oscuro.
«...un señorito vanidoso e insoportable, dice, un hijo de papá, niño bien, jili, pijo y pera, universitario en coche sport...» Juan Marsé, La oscura historia de la prima Montse.
«¡Estoy hasta los cojones de pijas como tú!» Jaime Romo, Un cubo lleno de cangrejos.
❙ ▄▀ «Marcial ahora se ha convertido en un pijo y viste con corbatita y zapatos de charol.»
2. s.
insulto, desaire.
«¿Qué ha de suceder? Que yo le suelte un pijo. El lío luego,» Marisa López Soria, Alegría de nadadoras.
2. con buen pijo bien se jode ref.
refrán que indica que para copular bien es mejor tener un buen pene.
«Con buen pijo bien se jode» ref.
6. ir de pijo sacado expr.
mucho trabajo.
«A lo que respondía el ministro al día siguiente con expresiones como [...] ‘ir de pijo sacado’ (por estar abrumado de trabajo)...» Eduardo Mendoza, La ciudad de los prodigios.
7. no entender un pijo expr.
no entender nada.
«...y festejaron las hazañas de sus héroes ante la mirada incrédula de sus padres, que no entendían un pijo.» Carlos Fresneda, El Mundo, 21.11.99.
8. no saber ni pijo expr.
no saber nada.
«...de Maime no sabía ni pijo.» Ernesto Parra, Soy un extraño para ti.

Diccionario del Argot "El Sohez". 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Mira otros diccionarios:

  • pijo — pijo, ja (De or. inc.). 1. adj. despect. coloq. Dicho de una persona: Que en su vestuario, modales, lenguaje, etc., manifiesta gustos propios de una clase social acomodada. U. t. c. s.) 2. despect. coloq. Perteneciente o relativo a estas personas …   Diccionario de la lengua española

  • Pijo — ► adjetivo/ sustantivo 1 SOCIOLOGÍA Se refiere a la persona, por lo general joven, cuya indumentaria, actitud o lenguaje reflejan modas de clases sociales elevadas: ■ se le nota a la legua que es un pijo, no hace falta saber dónde vive. ►… …   Enciclopedia Universal

  • pijo — {{#}}{{LM P30297}}{{〓}} {{SynP31022}} {{[}}pijo{{]}}, {{[}}pija{{]}} ‹pi·jo, ja› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} {{※}}col. desp.{{¤}} Característico de quien ostenta de forma afectada una buena posición social y económica: • Ese modelo de coche es… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • pijo — sustantivo masculino pene*, falo, pito (coloquial), minga (coloquial), chorra (malsonante), pilila (coloquial), nabo (malsonante) …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • pijokas — ×pijõkas, ė (l. pijak, brus. пiяк) smob. (2) Bsg, Jrb, Klvr, Al, Grk, Plt, Sl, Pnd, Brž girtuoklis: Tėvas nebuvo pijõkas, o vaikai geria Ėr. Ne pijõkas žmogus, bet išgerti tinka Slnt. Ir gera merga gali ragana virsti, už vyro pijoko išėjus… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pijonyčia — ×pijõnyčia scom. (1) J; Q634, R žr. pijokas: Anas darbus, ale pijõnyčia Rod. Tas tikras pijõnyčia [K]. Bėda tamui pijonyčiai, kursai geria iš sklenyčios JD1321. O tas pamergėlis didė pijonyčia LTIII443(Sln). Kits vėl pijonyčia ir pasileidėlis… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pijoti — pijoti, oja, ojo (ž.) intr. Kv, Als, Lkv atleisti pieną (apie karvę): Kita [karvė] greit pijo[ja], o kaip katrą reik gerai papijoti Krš. Trūkstanti karvė mažai bepijo[ja] Užv. Nelabai tepijo[ja], kieta milžti Užv. Moters, pydydamos karvę, sako… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pijodinti — pijodinti, ina, ino Als cur. pijoti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pijojimas — sm. (1) NdŽ → pijoti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pijonas — ×pijõnas, ė smob. (2) LTR(Vlk) žr. pijokas …   Dictionary of the Lithuanian Language

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”